شرکت سیماران با بهره گیری از جدیدترین فناوری های روز دنیا اقدام به تولید و طراحی دربازکن های تحت شبکه IP  نموده که این دربازکن ها در بستر شبکه عمل می نماید در این سیستم جهت برقراری ارتباط بین اجزای آن از پروتکل TCP/IP استفاده شده است .

 حال ممکن است از خود بپرسید پروتکل TCP/IP چیست؟ TCP/IP مهمترین پروتکل ارتباطی در شبکه های کامپیوتری و به ویژه شبکه اینترنت می باشد.

پروتکل چیست؟

در اینترنت پروتکل های مختلفی وجود دارد که هر یک وظیفه خاص خود را انجام می دهند. به قوانین خاصی که کامپیوترها توسط آن ها به تبادل اطلاعات می پردازند پروتکل می گویند همان طور که ما انسان ها برای برقراری ارتباط با هم باید از زبان مشترک استفاده کنیم، کامپیوترها هم برای برقراری ارتباط با هم باید از زبان مشترک استفاده کنند.

پروتکل های مورد تایید سازمان استاندارد جهانی عبارتند از :

1 . NET BEUI

2 . IPX/SPX

3 . Apple Talk

4 . TCP/IP

TCP/IP چیست ؟

TCP/IPمخفف Transmission Control Protocol / Internet Protocol می باشد. که معنی لغوی آن پروتکل کنترل انتقال / پروتکل اینترنت می باشد .TCP  وظیفه ی برقراری ارتباطات بین نرم افزارهای کاربردی در شبکه و IP وظیفه ی برقراری ارتباطات بین کامپیوترها در شبکه را به عهده دارد .در بستر اینترنت اطلاعات (داده ها) به بسته های کوچکی به نام Packet تقسیم بندی می شوند و از طریق شبکه منتقل می شوند در اینجا کار IP این است که آنها را به راه دور منتقل می کند و TCP در انتهای دیگر بسته ها را دریافت و وجود خطاها را بررسی می کند که اگر خطایی رخ داده باشد TCP می تواند ارسال مجدد بسته بخصوص را درخواست نماید. بعد از اینکه تمام بسته ها به درستی دریافت شدند، TCP از شماره توالی برای ساختن مجدد پیام اصلی استفاده می کند. به عبارت دیگر کار IP انتقال داده های خام Packet ها از یک مکان به مکان دیگر و کار TCP کنترل امور و تضمین صحت داده هاست.

این دو پروتکل وظیفه تعیین چگونگی برقرار ارتباط بین سیستم ها در شبکه و روش انتقال اطلاعات بین آنها را تعیین می کنند، پروتکل هایی درون پشته پروتکل TCP/IP وجود دارند که وظیفه ارتباطات داده ها را در شبکه بر عهده دارند، این پروتکل ها عبارتند از :

.  TCP (Transmission Control Protocol ): وظیفه برقراری ارتباطات بین نرم افزارهای کاربردی در شبکه را عهده دارد.

.   UDP ( User Datagram Protocol ) : وظیفه برقراری ساده ترین حالت برقراری ارتباطات داده ای بین نرم افزارها در شبکه رابر عهده دارد.

.  IP (Internet Protocol ) : وظیفه برقراری ارتباطات بین کامپیوترها در شبکه را عهده دار است.

.  ICMP ( Internet Control Messaging Protocol ) : وظیفه بررسی خطاها و وضعیت شبکه را بر عهده دارد.

.  DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol ) : وظیفه آدرس دهی خودکار در شبکه را عهده دار است.

به طور خلاصه می توان پروتکل های شبکه TCP/IP را در ۴ لایه دسته بندی نمود  که به ترتیب از پایین به بالا عبارتند از:

1 - Network Interface / Access  : پروتکل هایی مانند Ethernet و PPP در این لایه قرار دارند. این لایه پایین ترین سطح انتقال اطلاعات را بر عهده دارد وظیفه آن ارسال و دریافت اطلاعات روی سخت افزار است که با MAC آدرس، مسیریابی و ارسال و دریافت فیزیکی بیت ها انجام می‌شود.

2 - : Internet لایه اینترنت شامل پروتکل های IP و ARP (تعیین آدرس کارت شبکه کامپیوتر مقصد) و ICMP (عیب یابی و گزارش خطا) و IGMP است.سرویس های TCP/IP در لایه اینترنت، شامل برقراری ارتباط، مسیریابی پیام، تجزیه و ترکیب هدر، اعتبارسنجی و بررسی خطا، بررسی وضعیت شبکه است که این لایه مهمترین لایه در شبکه TCP IP است. در واقع وظیفه لایه اینترنت، آدرس دهی، بسته بندی و مسیر یابی است.

3 - Transport : لایه انتقال یا حمل، وظیقه برقراری ارتباط بین نرم افزارها را در شبکه دارند و شامل پروتکل های TCP و UDP است. این پروتکل ها و اطلاعات از لایه های پایینی به لایه های بالایی منتقل می‌ شوند و این کار را با کمترین خطا انجام می دهند تا بسته به درستی به مقصد منتقل شود.

4 - Application : بالاترین لایه مدل TCP IP و اینترنت است. پروتکل های لایه اپلیکیشن عبارتند از :  DHCPآدرس دهی خودکار، DNS تبدیل نام هاست به IP آدرس و FTP ارسال و دریافت فایل و عملکرد پروتکل HTTPبرقراری ارتباط بین وب سرور و مرورگر وب است. پروتکل HTTP درخواست مرورگر وب را به وب سرور منتقل می‌کند و در پاسخ، محتویات صفحه وب را به مرورگر برمی‌گرداند.

TCP یک پروتکل Connection Oriented یا اتصال گرا است که صحت اطلاعات ارسالی برای این پروتکل بسیار مهم است و از جهتی سرعت آن نسبتاً پایین است . پروتکل IP یک پروتکل Connection Less یا غیر اتصال گرا است و صحت داده های ارسالی چندان مهم نیست و سرعت بیشتر مد نظر است، در شبکه های مبتنی بر TCP بیت به بیت داده ها بعد از انتقال در شبکه بررسی می شود و به همین دلیل سرعت آن ها کند است، در صورتی که در شبکه های IP سرعت ارسال مهم است پشته پروتکل TCP/IP نقاط ضعف هر یک از این دو پروتکل را پوشش داده است و یک پروتکل ترکیبی خوب ایجاد کرده است.

مقایسه مدل TCP/IP و  OSI :  

1 - مدل TCP/IP یک مدل مبتنی بر پروتکل های استاندارد است که اینترنت با آن توسعه یافته است . این مدل یک پروتکل ارتباطی است که امکان اتصال میزبان ها را فراهم می‌کند ولی OSI یک پروتکل مستقل استاندارد است که به عنوان یک دروازه ارتباطی بین شبکه و کاربر نهایی عمل می‌کند.

2- در مدل TCP/IP لایه انتقال تحویل بسته ها را تضمین نمی‌کند، اما باز هم این مدل مورد اطمینان تر است ولی در مدل OSI لایه انتقال تحویل بسته ها را تضمین می‌کند.

3-  مدلTCP/IP  لایه های نمایش و نشست را ندارد ولی مدلOSI  لایه های جداگانه ای به نام لایه نمایش و لایه نشست دارد.

4- لایه انتقال در مدل TCP/IP می‌تواند از هر دو نوع اتصال گرا و بدون اتصال باشد ولی در مدل OSI لایه انتقال از نوع اتصال گرا است .

5- مدل TCP/IP نوعی پیاده سازی از مدل OSI است ولیOSI  یک مدل مرجع است که در آن شبکه ها ساخته می‌شوند و از آن به عنوان یک ابزار راهنمایی استفاده می‌شود.

6- لایه شبکه در مدل TCP/IP از سرویس بدون اتصال استفاده می‌کند ولی در مدل OSI لایه شبکه از هر دو سرویس اتصال گرا و بدون اتصال پشتیبانی می‌کند.

7- جایگزینی پروتکل ها در مدل  TCP/IP کار ساده ای نیست ولی درمدل OSI پروتکل ها مخفی هستند و می‌توانند به سادگی جایگزین شوند.

8- مدل TCP سرویس ها، رابط ها و پروتکل ها را به روشنی تعریف نکرده است و همچنین وابسته به پروتکل است ولی مدل OSI بین سرویس ها، رابط ها و پروتکل ها تمایز قائل است و آن ها را به روشنی تعریف می‌کند. این مدل مستقل از پروتکل است .

9- مدل TCP/IP 4 لایه دارد ولی مدل OSI ۷ لایه دارد.